Wat is osteopathie?

Osteopathie is een manuele geneeswijze die is gebaseerd op principes uit de anatomie, embryologie, neurologie en fysiologie. Daarbij wordt uitgegaan van de eenheid van lichaam en geest.

Osteopathie draait om de beweeglijkheid van het lichaam, en dan in het bijzonder om de beweeglijkheid van drie verschillende systemen in het lichaam:

  • het pariëtale systeem: bewegingsapparaat (botten, gewrichten en spieren)
  • het viscerale systeem: de organen (inwendige organen, bloedvaten en lymfestelsel)
  • het craniosacrale systeem (schedelbotten, hersenvliezen, ruggenmergvlies en hersenvochtcirculatie)

Deze systemen staan met elkaar in verbinding en beïnvloeden elkaar continu. Wanneer het evenwicht tussen deze systemen verstoord raakt, kunnen er fysieke of mentale klachten ontstaan. Dat kan gebeuren door bijvoorbeeld een ongeluk, een val, een infectie, een bepaald type werk of langdurige stress.

Een osteopaat werkt alleen met zijn of haar handen en zoekt naar verstoringen in de beweeglijkheid van het lichaam. Soms bevindt die verstoring zich op een andere plek in het lichaam dan waar de klacht optreedt. De osteopaat zorgt vervolgens dat de verstoring van de beweeglijkheid wordt opgelost.

Ieder individu is uniek

Binnen de osteopathie wordt gekeken naar het individu in zijn geheel. Een osteopaat kijkt wat u als persoon nodig heeft om weer vrij en soepel te kunnen bewegen. Als de beweeglijkheid is hersteld, kan het zelfherstellend vermogen van uw lichaam zijn werk weer doen en kan de klacht verdwijnen.