De schouder is een groot en gecompliceerd gewricht dat heel beweeglijk en flexibel is. Je kunt er letterlijk bijna alle kanten mee op. Dat maakt de schouder echter ook gevoelig voor overbelasting (golf, tennis, zwemmen, tuinieren). Daarnaast kan een schouder (of het sleutelbeen) geblesseerd raken of breken na een ongeval. Soms ontstaan klachten door ouderdom of een verkeerde houding.
Bij acute en chronische schouderpijn is het altijd nuttig om een osteopaat te bezoeken. Die bekijkt het hele lichaam om te zien waar de oorzaak van de schouderklacht ligt. De behandeling kan dan gericht plaatsvinden. Geen symptoombestrijding dus, maar echt het aanpakken van de oorzaak. Op die manier ben je het snelst van je pijn en klachten af.
Osteopathie de Ridder heeft veel ervaring met het behandelen van diverse schouderklachten – en blessures.
Schouderpijn kan zich op verschillende manieren uiten: stijfheid, uitstraling (tintelingen) naar het schouderblad, de arm, de elleboog, de vingers of nek. Soms is er alleen sprake van pijn bij het bewegen van de bovenarm, maar soms zijn er ook klachten in rust. Vooral ’s nachts kan dat lastig zijn en zelfs zorgen voor slaapproblemen. Ook dagelijkse dingen als koken of het aantrekken van een kledingstuk kan door schouderklachten moeilijk worden. Schouderklachten gaan vaak gepaard met klachten aan de nek.
Soms is de oorzaak van een schouderklacht duidelijk aan te wijzen, zoals overbelasting na een potje tennis of werken in de tuin. Soms spelen stress en spanning een rol. Wanneer de oorzaak op een foto of MRI te zien is, spreken we van specifieke schouderklachten. Wanneer de oorzaak niet duidelijk is, spreken we van aspecifieke schouderklachten. Dat wil niet zeggen dat de pijn tussen de oren zit. Ook als de oorzaak niet duidelijk is, kunnen de klachten wel degelijk heel vervelend en ‘echt’ zijn.
Dit is de meest voorkomende schouderklacht in de osteopathiepraktijk.
Klachten aan arm, nek en schouders. Voorheen: 'repetitive strain injuries'.
Het schoudergewricht is qua bouw van de botten het meest instabiele gewricht van het lichaam. Als het gewrichtskapsel te ruim is, kan de schouder te ver bewegen. Dit heet schouderinstabiliteit. In ernstige gevallen kan de schouder uit de kom schieten (luxatie). Als dat vaak gebeurt, kan het schoudergewricht beschadigd raken. Oorzaken van een instabiele schouder zijn: een ongeval, langdurige overbelasting of hypermobiliteit.
Bij artrose (slijtage) aan de schouder kun je last hebben van pijn en stijfheid, vooral ’s ochtends of wanneer je lang stil gezeten hebt. Je kunt je schouder soms horen kraken. Dat komt doordat het kraakbeen dunner wordt. Je schouder kan ook pijn doen na zware belasting. Artrose in de schouder ontstaat vooral bij senioren, mensen met overgewicht en meer bij vrouwen dan bij mannen. Overgewicht en een belastend beroep zijn risicofactoren.
Bij een breuk in de schouder is geduld een schone zaak. Genezing kan enkele maanden duren. In de meeste gevallen wordt de schouder niet geopereerd. Tot die tijd kan het bewegen van de bovenarm pijnlijk zijn. We zien een schouderbreuk vooral onder ouderen die gevallen zijn, maar ook bij jongere mensen, veelal na een sport- of verkeersongeluk.
Bij hevige pijn vanaf de schouder naar de bovenarm kan er sprake zijn van het zogenaamde ‘impingement’ syndroom. Een pees in de schouder of slijmbeurs komt dan klem te zitten tussen de schouderkop en een deel van het schouderblad. We zien deze klacht vaak bij patiënten die aan werpsporten doen (handbal, volleybal) en bij mensen die veel werken met de handen boven het hoofd, zoals behangers en schilders.
Peesontstekingen aan de schouder komen veel voor. De voornaamste klachten van peesontstekingen zijn pijn en een zwelling. Ook kan irritatie optreden bij bepaalde bewegingen. Door een zwelling kan het rond de peesblessure, stijf aan voelen. Dit kan de bewegingsvrijheid wat beperken. Rond de zwelling kan de huid rood van kleur worden. Een ontstoken pees aan de schouders kan het beste worden voorkomen én behandeld door een combinatie van beweging en rust.
Wanneer je een slijmbeursontsteking aan de schouder hebt, dan is de slijmbeurs wat tussen de pezen ligt ontstoken. De functie van de slijmbeurs is om de pezen zonder veel wrijving langs elkaar te laten bewegen. Bij een slijmbeursontsteking is het heffen van de arm erg pijnlijk (zelf of door een ander) en daardoor bijna onmogelijk.
Een slijmbeursontsteking kan verschillende oorzaken hebben, variërend van een bacteriële infectie, reuma, overbelasting of een ongeval. De behandeling zal afhangen van de oorzaak.
De behandeling van schouderklachten begint altijd met een intake, waarin de osteopaat vragen stelt over de aard van klachten, de medische voorgeschiedenis van de patiënt, levensstijl, en eerdere behandelingen. Vaak is de patiënt al in behandeling geweest bij huisarts en fysiotherapeut, maar gaan de klachten niet over. De meeste schouderklachten kenmerken zich door moeite met het bewegen van de bovenarm en de schouder. De osteopaat is gespecialiseerd in zoeken naar de oorzaak van de bewegingsbeperking en het laten terugkeren van de soepelheid en beweeglijkheid.
Na de intake zal de osteopaat de schouder, nek en bovenarm onderzoeken, maar ook de rest van het lichaam. Zo wordt duidelijk hoe de beweeglijkheid van spieren, pezen, gewrichten en organen de klachten beïnvloeden. Soms bevindt de oorzaak van de schouderklachten zich niet in de schouder zelf, maar elders in het lichaam. De osteopaat zal zeker aandacht besteden aan de beweeglijkheid van de wervelkolom, de borstkas en de buik om te onderzoeken of de verminderde beweeglijkheid en doorbloeding daar hun oorsprong hebben. Wanneer de osteopaat de oorzaak van de verminderde beweeglijkheid heeft achterhaald, zal de behandeling zich richten op het herstellen van die beweeglijkheid. Het lichaam zal zichzelf dan herstellen en de pijn zal meestal afnemen.
De osteopaat zal je ook adviseren over eventuele aanpassingen in levensstijl, (werk)houding of omgang met spanning.